Fa waka! Yep, dit is mijn allerallerallerlaatste blog vanuit Suriname! De laatste week stage. Helaas hoort bij de laatste week ook het afscheid nemen van huisgenoten, leerkrachten en leerlingen, waar ik toch wel een band mee op heb gebouwd. Aan de ene kant is het leuk, omdat mijn ouders, broertje en zusje komen. Aan de andere kant ook wel jammer, want ik neem afscheid van mijn dagelijkse leventje hier van 2 maanden lang. Maar goed, eerst nog een goedgevulde blog over afgelopen week. Maandag was het 1 juli 2019. Op 1 juli is er een jaarlijks terugkerende feestdag (Keti Koti) in Suriname. Dan vieren ze de afschaffing van de slavernij. Er is dan feest in heel de stad, waaronder in de Palmentuin en bij Waterkant. ’s Ochtends ben ik gaan sporten met Marlou en na het sporten, zonnen en douchen vertrokken we met alle overgebleven huisgenoten naar het centrum. Het hele centrum stond volgebouwd met kraampjes. Sierradenkraampjes, eetkraampjes en drinkkraampjes. Ook was er een podium waar optredens werden opgevoerd. Dit wisselde van dansers, naar muzikanten, naar zangers/zangeressen. Het was een groot feest. Veel Surinamers waren verkleed in de meest kleurrijke traditionele kleding. Dit was heel erg mooi en leuk om te zien! Rond 16.00 uur zijn we weer naar mijn stamcafé geweest (Zus&Zo) om te ‘lunchen’. Ik heb hier een tosti met brie en pesto gegeten. Daarna zijn we met alle naar huis gegaan. Dinsdag vertrok er weer een huisgenoot naar huis, dus de maandagavond moest goed afgesloten worden. Dit keer gingen we nog eens naar Jomax. Dit keer was er geen Turkse avond, maar hadden ze de bekende overheerlijke quesadilla’s. Na het eten kwamen we ook nog een ‘bekendheid’ tegen. Twee huisgenoten herkenden de man. Het was die man van de ‘lekker lekker van Lassi’ reclame. Dit is lang geleden! Ik had hem niet herkend. Om 22.00 uur waren we thuis en toen ben ik meteen naar bed gegaan, want mijn laatste weekje stage zat eraan te komen. Dinsdag ging ik in mijn eentje om 07.30 uur naar stage. Marlou had haar eindgesprek, dus ik moest vandaag alleen gaan. Terwijl de regen met bakken uit de lucht viel, bestelde ik een taxi. Ik heb met rekenen aangeboden om weer met een leerling apart te werken. Hij had moeite met staartdelingen en ik heb hem een andere manier aangeleerd. Nu snapt hij het wel en dat gaf me een goed gevoel. De rest van de stagedag heb ik niet veel gedaan. Ik merk nu wel dat het de laatste week is en dat ik met het gevoel zit dat ik al (bijna) klaar ben. Ik ben op stage eerder weggegaan, omdat ik samen met Marlou haar vriend (Clim) op ging halen. Tegelijkertijd hebben we een huisgenootje naar het vliegveld gebracht die naar Nederland ging. Ik zag weer een ‘bekendheid’, want Victor Mids kwam uit het vliegtuig lopen. Ik had nog gehoopt dat hij een trucje bij me uithaalde, maar helaas. Hij liep meteen door naar de auto. We hebben ongeveer een uur moeten wachten op de vriend van Marlou. Daarna zijn we met dezelfde taxi weer naar huis gegaan. Thuis heb ik met de andere huisgenoten kliekjes gegeten van andere dagen. Er stond nog zo veel in de vriezer en koelkast, dat het nu op moest. Volgende week blijven er nog maar twee meiden in het huis. De rest is dan op reis in Suriname of al naar huis. ’s Avonds hebben we een romantische komedie gekeken met de huisgenoten en vervolgens lag ik rond 22.15 uur in bed. Woensdag was mijn een-na-laatste dag op stage. Ik had een taalles in groepjes van vier voorbereid. Ze hebben namelijk nog nooit in groepjes gewerkt, behalve in de kleuterklas. Dit is dan ook de laatste les die ik mag geven hier. Ik heb in totaal 7 groepjes van 4 gemaakt. Hierna hebben we de les besproken en mochten de leerlingen samenwerken. Van ieder groepje heb ik een iemand de vertegenwoordiger gemaakt. Deze leerling is het aanspreekpunt van het groepje, hij/zij zegt wanneer het rustiger moet zijn en wanneer leerlingen goed werken. Ook mochten ze mij niks vragen tijdens de les. Alleen hun groepsgenoten mochten ze om hulp vragen. Mij valt op dat ze steeds beter overleggen en elkaar helpen. Het is mooi om te zien dat ik dit de leerlingen heb mogen bijbrengen. Het is ook beter voor de sfeer in de klas, omdat leerlingen elkaar vaak niet spreken. De groepjes stel ik vaak samen, zodat leerlingen ook met leerlingen in contact komen waar ze niet veel mee hebben. Tot nu toe heeft dat goed uitgepakt. Na de les heb ik nog kort het duimenspel gedaan met de leerlingen. De rest van de stagedag mocht ik achter in de klas zitten om na te kijken en te observeren. Ik heb gemerkt dat de leerlingen me hier willen houden en dat geeft me een goed gevoel. Ik krijg opmerkingen, zoals:
Donderdag was mijn laatste stagedag. Toch wel dubbel aangezien ik wel aan vakantie toe ben, maar ik ga de leerlingen wel missen. Marlou en ik zijn met de taxi naar stage gegaan, want met al die spullen stapte ik echt de fiets niet op. Eenmaal aangekomen op stage hadden we een eindgesprek met het schoolhoofd. Ze wilde weten wat wij de school hadden bijgebracht en wat we van de stage vonden. Na het gesprek hebben Marlou en ik de bingo voorbereid en de arretjescake in stukken gesneden. Ik mocht om 10.00 uur in de mediatheek bingo spelen met mijn klas, maar eerst maakte ik nog een aantal foto’s met mijn klas voor de Surinaamse vlag op het plein. Zo heb ik een leuke herinnering aan mijn klas en tijd in Suriname. Toen was het tijd voor BINGOOO! De leerlingen kenden het spel niet, dus ik heb het eerst even moeten uitleggen. Gelukkig hadden ze snel door hoe het werkte en deden ze allemaal goed mee. Ik had geen rad met cijfers die uit het bingo-rad rolde hier. Ik heb de cijfers op briefjes geschreven en deze uit een bekertje gegrabbeld. Tja, creatief zijn, is nodig hier. In totaal had ik 6 grote prijzen en voor de andere 22 leerlingen een klein kladblokje die ze kregen. Gelukkig hadden er ook precies 6 leerlingen bingo na twee rondes en kon ik de overige leerlingen een kladblok geven. De leerlingen vonden de bingo heel erg leuk! Ze waren super goed geconcentreerd terwijl ik de nummers om aan het roepen was. Daarna zijn we naar de klas gegaan waar de arretjescake uit werd gedeeld. Ik denk dat wel 5 leerlingen naar het recept hebben gevraagd. Zo lekker vonden ze het! Ik kreeg ondertussen nog tekeningen en boekjes waar ik mijn naam op moest schrijven van de leerlingen, zodat ze me niet gingen vergeten. Ook heb ik 20 handtekeningen moeten zetten bij leerlingen en 10 selfies gemaakt. Ik voelde me net een beroemdheid. Van een leerling kreeg ik zelfs een mooie roos. Hij heeft de hele dag verteld hoe hard hij me zou gaan missen. Echt heel erg lief voor een jongetje uit groep 7. Als laatst hebben ik nog afscheid genomen van mijn mentor en het schoolhoofd. Het was een mooi laatste dagje op stage. Na stage heb ik ’s middags lekker niets hoeven doen. ’s Avonds ben ik met Marlou en Clim gaan uiteten bij Jiji’s. Nu zal je wel denken: ‘’Demi, ga je mee als derde wiel?’’. Geloof me, zo voelde het niet. Het was hartstikke gezellig! Ik had een kipburger met frietjes en salade. Oh.. en als voorgerecht hadden we bitterballen en stokbrood met kruidenboter. De bitterballen zijn hier nog altijd het aller lekkerst van heel Suriname. Eigenlijk zou ik ’s avonds nog op stap gaan, maar ik de rest had geen zin meer en eerlijk gezegd was ik ook wel een beetje moe na die leuke, maar vermoeiende stagedag. We hebben nog Temptation Island gekeken en rond 23.30 uur ben ik naar bed gegaan. De vrijdag ben ik meteen goed begonnen. Marlou, Clim en ik zijn naar de sportschool gegaan voor de laatste keer hier in Suriname. Ik heb me weer in het zweet gewerkt, maar vandaag ging het niet zo heel soepel allemaal. Maar ach, ik ben toch blij dat ik gegaan ben! Om 12.00 uur had ik mijn eindgesprek via Skype met twee begeleiders van de Pabo uit Nederland. Stiekem toch een spannend moment, want ze beoordelen je hele portfolio inclusief blogs. Als je het niet haalt, moet je de minor herkansen in Nederland. Maar… IK HEB DE MINOR GEHAALD!! En daarmee heb ik leerjaar 3 afgesloten. Nu ben ik helemaal ready om af te studeren! Na dit leuke nieuws zijn Marlou, Clim, Kim en ik naar ‘The Sweetest Thing’ gegaan. Dit is een heerlijke koffie- & gebakzaak, waar ik een stukje velvetcake heb gehad. Vervolgens zijn we met de taxi naar het centrum gegaan waar we nog even hebben geshopt. Veel te shoppen valt hier niet. Je kan voornamelijk neppe merkkleding en souvenirtjes kopen hier. Rond 19.00 uur gingen we uiteten bij een pizzeria. Er kon maar één pizza tegelijkertijd in de oven en we waren met 7 man gekomen. 3 keer raden van wie de pizza als laatst kwam (1 uur na de eerste pizza)? Juist ja, die van mij. Gelukkig was de pizza lekker en hebben ik een gezellige laatste avond met de huisgenoten gehad. Daarna splitsten we ons op in twee groepen en zijn Marlou, Clim, Sam en ik naar het casino gegaan. Er zijn hier enorm veel casino’s in Paramaribo zelf! Je kon hier gratis eten en drinken pakken. Om er even in te komen, heb ik een rondje bij de gokapparaten gemaakt. Ik heb bij een fruitmachine 20 SRD (€2,40) verspild. Daarna heeft Clim veel winst gemaakt tijdens Russisch roulette. Ik vond het veel te eng om aan die tafel mijn geld te verspillen, dus ik ben achter een computerscherm gaan zitten. Hier kon je live meespelen met Russisch roulette. Hiermee heb ik mijn 0 SRD winst of verlies gemaakt. Ik heb quitte gespeeld met alweer 20 SRD. Het is zo zonde dat ik bij de 40 SRD niet ben gestopt, maar ach.. het blijft altijd gokken in een casino. Rond 0.30 uur waren we weer in het huis en hier hebben we nog een drankje gedaan samen. Het aller laatste nachtje in het stagehuis. Wat een mooi huis trouwens met een mega grote tuin, een zwembad(je), grote kamers en met een huisbaas die iedere dinsdag en donderdag alles poetst en alle kleren wast voor iedereen. Daar ben ik heel erg blij mee geweest deze 2 maanden! Zaterdag was ik om 8.00 uur al wakker. Vandaag is komen pap, mam, Nomi en Tico aan. Als verrassing (of niet, als ze dit lezen na het vliegen, met de wifi van het vliegveld) ga ik ze ophalen op het vliegveld. Maar eerst was het tijd om mijn koffers in te pakken. Ik schrijf dit nu ik op de helft ben met inpakken. Het is zo’n mooi weer dat ik liever in het zwembad lig, maar heb inpakken moet echt gebeuren nu. Gelukkig ga ik nog niet naar huis, dus hoeft niet alles perfect ingepakt te zijn. Pfff.. ik ga maar eens verder met inpakken. Dan kan ik de rest van het vliegveld ophalen, richting het hotel en nog 2,5 week genieten van dit mooie land! Dan heb ik nu eindelijk de antwoorden op de vragen die ik had voordat ik naar Suriname ging:
Ze hebben hier les van 8.00 tot 12.55 uur, wat ik goed begrijp, aangezien het hier na 13.00 uur niet meer uit te houden is van de hitte. De lokalen zijn open en er komt alleen maar warme lucht naar binnen. Er zijn geen airco’s en alleen de leerkracht heeft een ventilator. De pauzes zijn wel goed ingelast. Ze hebben twee kleine pauzes van 15 minuten. De eerste is om 9.30 uur en de tweede om 11.25 uur. De leerlingen zijn allemaal gekleed in schooluniform (wit-groen geblokte blouse) en dragen een nette lange spijkerbroek. Ze gaan wat speelser met elkaar om en lossen ruzies op zonder hulp van de leerkracht. Ik ben in totaal 4 weken lang pleinwacht geweest en ik heb nog niet één keer hoeven inspringen tijdens een ruzie. Verder klopt het beeld wel wat ik van stage had, maar om het echt mee te maken is altijd anders. Hier wordt op de oude traditionele manier les gegeven met een krijtbord. De leerkracht zegt voor, de leerlingen zeggen na. De leerkracht schrijft op het bord, de leerlingen schrijven het over in hun schrift. Door de beperking aan schoolmiddelen, heb je veel creativiteit nodig om de lessen op een andere manier vorm te geven. Wel vind ik het knap dat je zo leerstof over kunt brengen, omdat in Nederland het onderwijs maar altijd leuk moet zijn. Nu heb ik gezien dat leerlingen op deze manier net zoveel leren als de leerlingen in Nederland.
Ik zou Suriname zeker aanraden voor stage of als vakantie. Het is een perfecte plek voor stagiaires, omdat die hier geaccepteerd worden. Wel zal ik niet alleen in Paramaribo blijven, want dan heb je het land nog niet echt gezien. Het binnenland is verrassend mooi! Je ziet van alles in de prachtige natuur. Ook zijn de tours die we hebben gedaan altijd erg goed verzorgd geweest. Alles is tot in de puntjes geregeld en je komt niks te kort. Je ziet hier nog weinig toeristen, omdat het niet een bekend vakantieland is. Je zou Suriname niet als perfect vakantieland beschrijven, want mensen gaan in de zomer eerder naar Curaçao of Bonaire om op het strand te liggen en van de zon te genieten. Toch valt er in Suriname veel te zien en te doen. Ik zou later zeker nog wel eens terug willen naar Suriname. 23 juli vlieg ik terug naar Nederland en dan kom ik 24 juli aan. Maar tot die tijd ga ik nog genieten van mijn tijd hier. Tot snel! Dat was het dan. Mijn blogs stoppen hier. Doeeeei!
1 Reactie
|
Blogs |